Spaghetti Bros tom 3 – recenzja komiksu.

Rodzina Centobucchich powraca w trzecim tomie serii Spaghetti Bros. Duet Carlos Trillo i Domingo Mandrafina zabierają nas w podróż do Stanów Zjednoczonych końcówki lat 20., gdzie członkowie rodu stają w obliczu schyłku kina niemego, nowych wyzwań i wielkiego krachu giełdowego (który zmieni oblicze kraju).

Końcówka lat dwudziestych zdecydowanie mocno odmieniła życie wielu osób. Tak samo jest z członkami rodziny Centobucchich, dla których nadejście nowych czasów oznacza wiele osobistych tragedii.

Caterina, gwiazda kina niemego, musi pogodzić się z faktem, że jej wielka kariera nagle się zakończyła (wraz z sukcesem pierwszego filmu dźwiękowego). Zmuszona ona jest porzucić swoje wygodne luksusowe życie pełne sławy i pieniędzy i podjąć się dość hańbiącego zajęcia, aby przetrwać. Jej upadek z piedestału staje się dla niej gorzką pigułką, zmuszając do skonfrontowania się z mrocznymi sekretami z przeszłości.

Swoje poważne problemy ma również pozostała część rodzeństwa. Amerigo, znany gangster, próbuje utrzymać władzę w obliczu rosnącej konkurencji. Im mocniej stara się utrzymać na rynku, tym twardsi i brutalniejsi stają się jego przeciwnicy, a dochody wyraźnie spadają. Kryzys ekonomiczny dotyka także siostry dorabiającej jako płatna morderczyni. Usługi te wyraźnie staniały, a jakoś trzeba zapewnić własnym dzieciom coś do jedzenia. Siłę pieniądza zaczyna również docenić Antonio, który jako jeden z nielicznych gliniarzy w mieście ma sumienie i nie bierze łapówek. Kiedy jednak ma się rodzinę na utrzymaniu, zupełnie inaczej patrzy się na świat. Z całej piątki rodzeństwa najlepiej radzi sobie ksiądz Frank. Trwający kryzys przyciąga bowiem do kościoła tłumy wiernych, którzy w Bogu szukają pomocy i ukojenia swoich problemów.

Spaghetti Bros tom 3 to nie tylko opowieść o rodzinie i ich więzach. Twórca decyduje się tu również na implementację sporej ilości treści naznaczonej upadkiem i odkupieniem ludzi dodatkowo okraszonej sporą dawką mrocznego humoru przeplatanego wyrazistym dramatyzmem. W tle tych osobistych dramatów rozgrywa się tu bowiem szersza historia upadku Ameryki lat 20. Trillo mistrzowsko oddaje atmosferę tamtych czasów, pełną blichtru i rozpaczy, nadziei i rozczarowania, nowego początku i końca życia wielu osób. Autor nie stroni tu od tematów przemocy, korupcji, zdrady czy skrajnej desperacji. Najczęściej robi to jednak z humorem i ironią, dzięki czemu historia jest nie tylko wciągająca, ale i skłania do refleksji.

Na wielkie słowa uznania zasługują również rysunki Domingo Roberto Mandrafina. Mistrzowsko opanował on czarno biały styl i potrafi z niego wycisnąć ostatnie soki. Najmocniej uwagę przyciągają same projekty postaci, z których emanują najróżniejsze emocje. Jest to o tyle ważne, że mamy tu ogrom kadrów gdzie bohaterowie są najważniejsi (gadające głowy).

Spaghetti Bros tom 3 to więc znakomita pozycja pokazująca różne ludzkie oblicza w chwilach ich wzlotów i upadków. Jest to również jeden z lepszych komiksów prezentujących obraz Stanów Zjednoczonych jako krainy szczęścia i tragedii.

	PLUSY:	MINUSY:
	Świetna narracja.	Tempo akcji jest tu dość nierówne.
	Znakomicie zarysowane postacie.
	Mroczny humor i ironia.
	Ciekawy kontekst historyczny.

Komiks do recenzji dostarczyło wydawnictwo Elemental. Album można również znaleźć w ofercie Komiksiarnia Katowice i Bestcomics.