Perełki PlayStation 2 #2 to druga część przeglądy gier na sprzęt Sony, które pomimo wielu lat na karku nadal są warte uwagi graczy. W poniższym zestawieniu każdy powinien znaleźć coś interesującego dla siebie.
Zachęcam do sprawdzenia zarówno pierwszej części cyklu, jak i sprawdzenia propozycji na konsolę PSX.
The Thing. Jedna z lepszych gier opartych na filmowej licencji, jakie pojawiły się na konsolach ever. Jednocześnie pozycja, po którą powinni sięgnąć miłośnicy klasycznego horroru Johna Carpentera, którzy chcieliby poznać rozwinięcie historii i zobaczyć niektóre rozpoczęte w filmie wątki w trochę innym obliczu. Tytuł ma do zaoferowania nie tylko wciągającą historię, ale również dobry klimat i innowacyjny jak na swoje czasy system rozgrywki (badanie krwi napotkanych postaci czy sprawdzanie poziomu „zaufania”). Na pewno gra jest warta uwagi i ciągle potrafi zapewnić dużo dobrej zabawy.
Gun. Gra w klimatach Dzikiego Zachodu – słysząc takie określenie, automatycznie przychodzi nam do głowy seria Red Dead Redemption. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że na długo przed Rockstarem swoich sił w tym klimacie próbowało Activision i była to dość udana próba. Otwarty świat, konne pościgi, strzelaniny, napady, stróżowie prawa i wiele więcej. Tytuł miał i nadal ma do zaoferowania graczowi naprawdę solidną i przyjemną rozgrywkę, która potrafi być zarazem wciągająca, jak i wymagająca.
God Hand. Pozycja, w której stworzenie był zaangażowany Shinji Mikami (Redident Evil). Mamy tutaj do czynienia z naprawdę solidną bijatyką, która nadal oferuje jeden z najbardziej rozwiniętych i imponujących system walki. Mnogość dostępnych kombinacji idąca w setki potrafi zaskoczyć nawet teraz. Do tego dochodzi wciąż całkiem przyjemna dla oka grafika. Mamy więc tutaj do czynienia z tytułem wartym uwagi, który powinien zostać ograny przez miłośników tego gatunku.
Silpheed: The Lost Planet. Jeden z mniej znanych przedstawicieli gatunku shoot ’em up, który jednak pod żadnym względem nie odstaje od swojej bardziej popularnej konkurencji. Rozrywka potrafi być naprawdę mocno angażująca, nawet dla kogoś, kto niekoniecznie jest mistrzem w tego rodzaju grach. Na pewno jednak trzeba być gotowym na wysoki poziom trudności, który momentami testuje nerwy gracza.
Blood Will Tell. Gra powstała na kanwie mangi Dororo autorstwa legendy branży Osamu Tezuka. Wcielamy się tutaj w postać wojownika Hyakkimaru, który musi pokonać demonicznych przeciwników, aby odzyskać części swojego prawdziwego ciała. Brak prawidłowych elementów fizjonomicznych ciała wpływa bezpośrednio na rozgrywkę i staje się ważną mechaniką zabawy. Przykładowo do momentu, kiedy nie odzyskamy oczu, to gra jest czarnobiała i dość niewyraźna. Obok dobrej historii sprawdza się tutaj również całkiem dobrze przygotowany system walki. Zdecydowanie mamy tutaj więc do czynienia z prawdziwą „perełką”, po którą warto sięgnąć, jeśli tylko pojawi się na to okazja.
Tokyo Xtreme Racer 3. Całkiem przyjemna i warta uwagi ścigałaka, która powinna zapewnić sporą dawkę rozrywki miłośnikom tego gatunku. Duża ilość samochodów, spora swoboda w dostosowywaniu pojazdów do własnych potrzeb, całkiem dobrze odwzorowane trasy w Osace i Nagoi, oraz przyjemna dla ucha ścieżka dźwiękowa.
Maximo: Ghosts to Glory. Tytuł pierwotnie planowany na Nintendo 64 w końcu jednak wzbogacił ofertę konkurencji. Mamy tutaj do czynienia z tytułem będącym duchowym spadkobiercą założeń gry Ghosts n 'Goblins. Należy więc być gotowym na wiele naprawdę mocnych wyzwań, które sprawdzą zarówno refleks gracza, jak i jego cierpliwość. Pomimo naprawdę mocno wyśrubowanego poziomu trudności, śmiało można ten tytuł nazwać jedną z najlepszych platformówek akcji jakie pojawiły się na PS2.
Extermination. Jeden z lepszych survival horrorów jakie pojawiły się PlayStation 2. Akcja gry przenosi gracza do tajnej placówki badawczej, gdzie jako Denis Riley musi on rozwiązać on tajemnice tego miejsca. Mroczny i trzymający cały czas w napięciu klimat, wrogowie, którzy potrafią przyprawić o stan przedzawałowy, przemyślany i wciągający scenariusz oraz całkiem przyjemna mechanika zabawy.
La Pucelle: Tactics. Pozycja polecana miłośników RPG-ów, którzy szukają gry zapewniającej im setki godzin dobrej zabawy. Gra powinna się spodobać od pierwszego momentu miłośnikom serii Disgaea, którzy znają walory taktycznych gier, w których SI zrobi wszystko, aby gracz srogo się namęczył podczas potyczek. Do tego dochodzi dobry humor, ciekawa historia i nadal nieźle prezentująca się oprawa wizualna.
Akira Psycho Ball. Jedna z gier, które urzekają swoją prostotą i jednocześnie zapewniają graczowi gargantuiczną dawkę rozrywki. Na temat samej rozrywki nie ma się zbytnio co rozpisywać, mamy tutaj do czynienia z klasycznym pinballem, który obok zabawy „piłeczką” ma również do zaoferowania tryb kariery gdzie poznajemy „fabułę” mangowej klasyki. Kawał solidnej pozycji, która sprawdza się zawsze i wszędzie, a mijający czas nie ma wpływ na jej jakość (pomijając samą grafikę).
Primal. Jeden z droższych tytułów, jakie pojawiły się na PS2, na którego stworzenie Sony naprawdę nie szczędziło gotówki. Przekłada się to zarówno na całkiem przyjemną mechanikę zabawy, dobrą historię i nadal nieźle prezentującą się grafikę. Dziwi więc fakt, że tytuł zniknął w odmętach niepamięci, szczególnie że przemierzanie demonicznego wymiary i eksterminacja piekielnych czartów wszelkiej możliwej maści jest naprawdę mocno wciągająca.
Perełki PlayStation 2 #2 to zaledwie mały wycinek wspaniałości, jakie można znaleźć na tę konsolę. Zachęcam do dodawania w komentarzach własnych propozycji tytułów.
