Świat Mitów: Apollo – recenzja komiksu.

Mitologia grecka od zawsze fascynuje czytelników swoim bogactwem opowieści, pełnych bohaterów, bogów i dramatycznych zdarzeń. W najnowszym albumie z serii „Świat Mitów”, poświęconym Apollo, czytelnik otrzymuje możliwość bliższego poznania jednej z najbardziej złożonych postaci olimpijskich. Czy i tym razem album to udana mieszanka rozrywki i nauki?

Kolekcja Świat Mitów, nadzorowana przez Luc Ferry’ego, francuskiego filozofa, od początku stawiała sobie ambitny cel: popularyzację antycznego dziedzictwa w sposób przystępny dla każdego. W przypadku dotychczas wydanych tytułów w mniejszym lub większym stopniu się to udawało, przyciągając uwagę czytelników. Niestety, nie można tego samego napisać o albumie Świat Mitów: Apollo, który sprawia wrażenie przygotowanego w pośpiechu, tak aby jedynie odhaczyć z listy zadania poświęcone tej postaci.

Komiks Clotilde Bruneau pokazuje czytelnikowi wybrane wydarzenia z życia Apolla – od narodzin, przez zabicie węża, ustanowienie wyroczni delfickiej, aż po pojedynek z Marsjaszem. Z jednej strony album stara się trzymać edukacyjnej formy serii, z drugiej – robi to tak wybiórczo, że ledwo dotyka pełni mitologicznej postaci. Artemida, bliźniacza siostra Apolla, praktycznie nie pojawia się w albumie. Dodatkowo scenarzystka wprowadza wątki o Asklepiosie, które sprawiają wrażenie sztucznego wypełnienia stron komiksu.

Autorka przedstawia Apolla jako niemal idealnego boga – pięknego i wszechmocnego, ale zarazem rozpieszczonego, mściwego i małostkowego. Syn Zeusa i Leto jest arogancki i niezdolny do wybaczenia, co sprawia, że czytelnik po zakończonej lekturze odczuwa scenariuszowy niedosyt. Brakuje pełniejszego kontekstu, który w innych tomach serii pozwalał ukazać jego bardziej ludzkie oblicze.

Do pozytywnych stron komiksu można zaliczyć oprawę graficzną. Ilustracje w sposób klarowny i czytelny prezentują najważniejsze wydarzenia z życia boga. Projekty postaci w większości scen wyglądają dobrze, choć w niektórych kadrach ich mimika jest nienaturalna, a twarze mogą wydawać się dziwne, wręcz karykaturalne. Najpoważniejszym zarzutem jest trudność w rozpoznaniu poszczególnych bogów, najlepiej widoczna na przykładzie Hery, która w albumie nie przypomina majestatycznej królowej Olimpu.

Najciekawszą częścią albumu jest dodatek tekstowy na końcu. Luc Ferry w swoim opracowaniu naukowym stara się nadać sens przedstawionym historiom. Jego analiza jest trafna, głęboka i przystępna dla czytelnika, co znacząco podnosi wartość edukacyjną albumu.

Świat Mitów: Apollo to zdecydowanie najsłabszy z dotychczas wydanych tomów serii. Tytuł można polecić głównie tym, którzy chcą odświeżyć podstawową wiedzę o mitologii greckiej, będąc jednocześnie gotowi na niedoskonałości fabuły.