Zbrodnia, polityka, tajemnice, Aztekowie – recenzja komiksu Wąż i włócznia tom 2.

Zanurzmy się w mroczny świat Tenochtitlanu, gdzie spowite krwią tajemnice czekają na rozwikłanie w albumie Wąż i włócznia tom 2. Hub, niczym wytrawny tkacz snów, ponownie zaprasza nas do pulsującego życiem, lecz skrywającego okrucieństwo imperium Azteków. Pusty Dom, bo taki tytuł nosi ta odsłona, to nie tylko kontynuacja śledztwa, lecz głębsze zanurzenie w psychikę bohaterów i złożoność tamtejszej kultury.

Tajemnice śmierci.

Aztecki świat stoi w obliczu koszmaru. Młode dziewczęta giną w niewyjaśnionych okolicznościach, a ich zmumifikowane ciała zostają porzucone na ulicach Tenochtitlanu niczym bluźnierczy manifest. Władze – zarówno świeckie, jak i religijne – starają się zatuszować sprawę, by nie wzniecić paniki. Śledztwo prowadzą dwaj mężczyźni, których dzieli przeszłość, temperament i moralność, a łączy jedynie cel: odkrycie prawdy. Oko Włócznia, pragmatyczny badacz z duszą śledczego, i Wąż – brutalny funkcjonariusz o bezwzględnych metodach. Czy wspólna przeszłość, zakorzeniona w murach azteckiego domu wychowawczego, pozwoli im połączyć siły w imię sprawiedliwości?

Powrót do przeszłości.

Hub w Wąż i włócznia tom 2 raz jeszcze udowadnia, że potrafi z mistrzowską precyzją budować narrację złożoną z retrospekcji i symbolicznych wspomnień. Drugi tom serii balansuje między teraźniejszością a wydarzeniami sprzed lat, z dzieciństwa głównych bohaterów. W tych powrotach kryje się nie tylko dramatyzm ich relacji, ale i wskazówki prowadzące do rozwiązania zagadki. Szczególną rolę odgrywa postać wyobcowanego, zamkniętego w sobie chłopca, który być może jako jedyny widział coś istotnego. Przeszłość staje się tu równoprawnym elementem fabularnym, odgrywając rolę nośnika emocji, kontekstów i poszlak.

Powolny ale klimatyczny thriller.

To nie jest komiks, który opiera się na akcji i krwawych starciach. Siła tej opowieści tkwi w narastającym napięciu, dialogach, symbolach i emocjonalnych niedopowiedzeniach. Sceny przesłuchań, rozmów z kapłanami, a nawet cisza, w której bohaterowie zmagają się z własnymi demonami, mają większy ciężar niż jakakolwiek walka. Zbrodnie zostały już popełnione, a Wąż i włócznia koncentruje się na ich konsekwencjach i psychologicznych ranach, jakie zostawiają. Hub nie oszczędza czytelnika – wymaga od niego zaangażowania, uwagi i wnikliwości, ale jednocześnie hojnie wynagradza bogactwem treści i głębią.

Dydaktyczna moc thrillera.

Wąż i Włócznia to jednak nie tylko trzymający w napięciu thriller, ale również fascynująca lekcja historii. Hub z niezwykłą pieczołowitością oddaje realia życia w imperium Azteków – ich hierarchię społeczną, wierzenia, obyczaje, a nawet język. Obok mrocznej intrygi kryminalnej, otrzymujemy bogaty wgląd w edukację młodych Azteków, ich codzienne życie, rywalizacje i inicjacje w dorosłość.

Wizualna uczta w świecie Azteków.

Hub jako artysta ponownie olśniewa. Jego kreska jest wyrazista, dynamiczna, a dbałość o detale historycznej rekonstrukcji zapiera dech w piersiach. Od bogato zdobionych świątyń, przez tętniące życiem ulice, po skromne domostwa – każdy kadr jest dopracowany z pasją i precyzją. Mimika postaci, choć momentami karykaturalna, doskonale oddaje ich emocje, a bogactwo teł i scen zbiorowych wciąga czytelnika w sam środek azteckiego świata. Ponadto paleta barw Li idealnie dopełnia tę wizualną ucztę.

Podsumowanie.

Wąż i włócznia tom 2 to komiks, który nie tylko kontynuuje historię zapoczątkowaną w pierwszym tomie, ale pogłębia ją, nadając nowy wymiar zarówno bohaterom, jak i światu, który zamieszkują. Jakościowo album prezentuje się więc jeszcze lepiej niż część pierwsza i zdecydowanie warto po ten tytuł sięgnąć. 

Album do recenzji dostarczyło wydawnictwo Taurus Media.

Komiks można również znaleźć na Komiksiarnia Katowice i Ceneo.