Elio – recenzja filmu.

Twórcy animowanych filmów mają w dzisiejszych czasach ciężkie zadanie. Tak wiele historii zostało już opowiedzianych, że w kinowych produkcjach pojawia się coraz więcej utartych schematów. W związku z tym, każdy oryginalny pomysł niejako łatwiej rzuca się w oczy widzom. Jeden z takich właśnie pomysłów jest fundamentem najnowszego owocu współpracy Disneya i Pixara, czyli animacji, zatytułowanej Elio.

Dzieci marzą o różnych rzeczach. Trudno jednak wyobrazić sobie dziwniejsze marzenie, niż chęć bycia porwanym przez kosmitów, prawda? Tak się akurat składa, że Elio Solís właśnie tego pragnie. Aczkolwiek, pragnienie nastolatka wynika z jego poczucia samotności, spowodowanego śmiercią rodziców. Wychowująca go ciotka, która jest majorem sił powietrznych, nie radzi sobie z nową sytuacją, w jakiej się znalazła. Poniekąd, to jednak dzięki niej bohater zainteresował się kosmosem i jego marzenie zaczęło w nim powoli kiełkować.

Główny wątek filmu Elio skupia się na wielkim kosmicznym nieporozumieniu. Nasz tytułowy bohater przypadkowo zostaje bowiem uznany przez kontaktującą się z nim międzygalaktyczną organizację za oficjalnego reprezentanta Ziemi. W końcu trafia do kosmosu, tak jak tego zresztą chciał. To spełnienie jego marzeń. Nastolatek jest oczarowany nowymi przyjaciółmi z odległych krańców galaktyki, lecz kłamstwo, które podtrzymuje, niebawem sprowadza na wszystkich tarapaty i złość odrzuconego przez organizację, wyposażonego w mnóstwo broni, Grigona.

Najnowsza animacja Disneya porusza takie tematy jak samotność, strata, czy potrzeba przynależności. Dotyka też kwestii skomplikowanych relacji rodzinnych, co widzimy na przykładzie Elio i jego cioci, Olgi. Ubierając dramat w fantastyczno-naukowy kostium, a także dorzucając dużo humoru i akcji, twórcy starają opowiedzieć się o wyżej wymienionych sprawach najmłodszym widzom. Nie da się ukryć, że jest to o wiele przystępniejsza forma, która może do nich łatwiej dotrzeć. Zresztą, moim zdaniem Elio dobrze spisuje się w tym zakresie.

Cały kosmiczny świat w animowanym filmie Pixara prezentuje się barwnie i po prostu przepięknie. Dotyczy to zarówno ciekawych wizerunków kosmitów, ich mocy jak i nowoczesnej technologii. Nie ma się takiego poczucia, że już to gdzieś widzieliśmy. Do tego zresztą zostaliśmy  już przyzwyczajeni przez wytwórnię. Po względem wizualnym świetnie wypadła też emocjonalna warstwa produkcji Disneya, bo te nie tylko dobrze widać, ale także mocno na nas oddziałują. Nie przeszkadzają nam nawet pewne schematy, w które popada film, bo takich marzycieli jak Elio mieliśmy już wielu.

Elio to animacja, z którą dobrze utożsami się część dzieciaków. Sam, będąc w wieku głównego bohatera, miałem podobne rozterki po utracie mamy. Czułem się wyobcowany i nie potrafiłem porozumieć się z rówieśnikami. Choć sama tematyka była już poruszana w wielu innych tytułach skierowanych do najmłodszych, to kosmiczna otoczka i świetna warstwa wizualna sprawia, że film Disneya zapada nam w pamięć, bawi nas, a nawet porusza. Warto obejrzeć tę oryginalną animację.