Recenzja anime – Junji Ito: Makabryczne japońskie opowieści #1.

Z animowanymi produkcjami Netflixa bywa różnie. Czasem trafi się hit, który zachwyci wszystkich jak Arcane. Kiedy indziej mamy do czynienia z totalnymi porażkami, czego dobrym przykładem jest, np. Farzar, czy nowa wersja Saint Seiya. Tym razem platforma streamingowa podjęła nie lada wyzwanie. Jest nim adaptacja twórczości jednego z najbardziej rozpoznawalnych twórców komiksowej grozy. Przyjrzyjmy się, czy anime Junji Ito: Makabryczne japońskie opowieści sprostało oczekiwaniom.

Pierwszy sezon nowego anime Netflixa liczy sobie 12 odcinków. W ich ramach poznajemy, aż 20 historii stworzonych przez Junjiego Ito. Ich główną cechą wspólną są elementy horroru, makabry, groteski, a czasem nawet absurdu. W większości przypadków skupiają się one jednak na innych miejscach i innych bohaterach, z małym wyjątkiem. Poruszają też różne tematy i motywy opowieści grozy, nierzadko łącząc je z życiowymi dylematami zwyczajnych ludzi.

Już po obejrzeniu pierwszego epizodu zatytułowanego Dziwaczne rodzeństwo Hizikuri zdajemy sobie sprawę, z jakim klimatem będziemy mieli tu do czynienia. Mówiąc najprościej, będzie dziwnie i nietypowo. Zdarzają się historie naprawdę brutalne jak latające balony, przedstawiające ludzkie głowy i zabijające poszczególne osoby. Są też opowieści nieco bardziej komediowe jak we wspomnianym pierwszym odcinku. Można wybierać dowoli.

Jednym z minusów serialu może być dla niektórych osób fakt, że wiele historii jest jakby urwanych. Często brakuje w nich puenty, czy konkretnego zakończenia. Jest to o tyle problematyczne, że takie niedopowiedzenie nie sprawdza się w przypadku części odcinków. W pewnym momencie po ich obejrzeniu zastanawiamy się wręcz „a po co to wszystko było?”.

Czas na najciekawsze historie, które ma do zaoferowania Junji Ito: Makabryczne japońskie opowieści. Do tych muszę na pierwszym miejscu zaliczyć Autobus z lodami. Jest to krótka historyjka dedykowana wszystkim rodzicom, która bardzo dobrze obrazuje jaki rodzaj stresu, a przede wszystkim strachu o potomstwo wiąże się z jego wychowywaniem. Codziennie w pewne miejsce podjeżdża furgonetka sprzedająca lody. Dzieci są z tego powodu szczęśliwe. Co więcej, prowadzący ją młody mężczyzna zabiera je później w przejażdżkę, podczas której mogą jeść dowoli. Brzmi bardzo podejrzanie, czujemy niepokój i narastające napięcia, aż dowiadujemy się jaka tajemnica za nim stoi.

Bardzo spodobał mi się również epizod anime, pt. Miasto grobów. Nieszczęśliwy wypadek w trakcie bardzo miłej podróży rodzeństwa. Tajemnicze nagrobki wyrastające w miejscach, w których umierają ludzie. Epizod koncentruje się na wyrzutach sumienia i naprawdę sprawia, że widz może poczuć się nieswojo. Element ponadnaturalny jest tu tylko pewnym zabiegiem stylistycznym, który ma podkreślić stres związany z ukrywaniem prawdy.

Moją uwagę przykuła również historia Dręczycielka, która przedstawia nam właśnie taką osobę i skomplikowaną relację z obiektem jej tortur. A co się stanie, gdy to ona będzie w pewien sposób dręczona? A co jeśli ten ktoś nie czuje się krzywdzony, lecz czuje miłość. To naprawdę ciekawe spojrzenie z domieszką momentami przesadzonego sadyzmu zapada w pamięć. Wydaje się bardzo rzeczywiste.

Zanim zabrałem się za oglądanie anime Junji Ito: Makabryczne japońskie opowieści nie miałem wcześniej do czynienia z twórczością japońskiego mistrza grozy. Zdaję sobie zatem sprawę z tego, że część widzów może nie podzielać mojej pozytywnej opinii na temat tego tytułu. Uważam jednak, że w przypadku biblioteki Netflixa jest to produkcja naprawdę oryginalna i świeża, wyróżniająca się kreatywnością oraz unikalną atmosferą. Zdecydowanie warta obejrzenia.