Wydawnictwo Waneko ma w swojej ofercie sporo wyrazistych emocjonalnie tytułów. Do tego grona z pewnością trzeba zaliczyć jednotomówkę Miasto wieczornego spokoju, kraj kwitnącej wiśni. Pozycję zabierającą czytelnika do powojennej Hiroszimy, w której to młoda Minami próbuje na nowo ułożyć sobie życie po wielkiej tragedii.
Akcja pierwszej części mangi (zatytułowanej Miasto wieczornego spokoju) rozgrywa się w 1955 roku, czyli dziesięć lat po wielkiej tragedii, jaka dotknęła Hiroszimę. Fabuła tytułu skupia się na 23-letniej Minami Hirano. Młodej kobiecie, która pozornie wiedzie proste, ale szczęśliwe życie. Kiedy nie zajmuje się ona szyciem ubrań, to opiekuje się matką bądź spędza czas z Uchikoshim, młodym zakochanym w niej mężczyzną (zresztą ona również skrycie odwzajemnia te uczucia). Każdego dnia próbuje ona żyć dalej, jakby wydarzenia z sierpnia 1945 roku nie miały na nią wpływu. Jest to jednak bardzo mylne wrażenie. Każda odrobina szczęścia, która ją dotyka, nasuwa bowiem wspomnienia tragicznej przeszłości. Czuje się ona bowiem winna, że udało się jej przetrwać najgorsze, kiedy inni jej bliscy ponieśli najwyższą cenę. Ciągle zadaje ona sobie pytanie jak powinna ona teraz żyć, skoro inni nie przetrwali? Czy na pewno zasługuje ona na szczęście?
Autorka kreśli tu złożony, wyraziście emocjonalny i pozbawiony patosu psychologiczny obraz młodej kobiety, która nie pragnie niczego więcej, niż normalnego życia, ale nie potrafi tego osiągnąć.
Fumiyo Kōno z mistrzowską precyzją oddaje tutaj atmosferę powojennej Japonii, gdzie wciąż żywe są wspomnienia tragedii, a blizny na ciałach i w duszach ludzi przypominają o przeszłości. Mimo ciężaru doświadczeń, w życiu pokazanych bohaterów nie brakuje momentów piękna i spokoju. Tytułowe „miasto wieczornego spokoju” odnosi się bowiem do chwil, w których Minami i jej bliscy potrafią na chwilę zapomnieć o traumie i cieszyć się prostymi rzeczami.
Kono z niezwykłą subtelnością ukazuje tu również, jak tragedia wpływa na życie jednostek i całych społeczności. Nie koncentruje się ona jednak na wojennych scenach, ale na codziennych, drobnych momentach, które składają się na życie. Dzięki temu manga jest jeszcze bardziej poruszająca, autentyczna i mocniej oddziałuje na odbiorcę.
Wyrazisty ładunek emocjonalny zawarty jest także w drugiej części tytułu: Kraj kwitnącej wiśni. Opowieść ta podzielona jest na dwie części, a ich akcja rozgrywa się w dwóch różnych epokach. Jedna kilka dekad po pierwszym rozdziale (dokładnie 30 lat), a druga niemalże w czasach nam współczesnych.
Bohaterką jest tu Nanami, siostrzenica Minami, której losy obserwujemy jako 11-letniego dziecka i później dorosłej kobiety. Wiedzie ona zwyczajne życie takie jak młodzi ludzie w jej wieku na całym świecie. Pomimo znacznego upływu lat widzimy tu jednak, że życie mieszkańców Hiroszimy nadal pozostaje jednak naznaczone pamięcią o bombie i śmierci tysięcy, co znacząco wpływa na ich los. Tytułowe kwitnące wiśnie stają się więc symbolem piękno i ulotność życia, które mimo wszystko odradza się po tragedii.
Ważną częścią mangi jest tu również jej oprawa graficzna. Kreska Fumiyo Kouno jest niezwykle delikatna i subtelna. Potrafi ona za pomocą kilku kresek oddać emocje bohaterów, ich nastroje i uczucia. Jej styl co prawda momentami może wydawać się dość prosty, ale idealnie pasuje to do klimatu mangi, jeszcze mocniej podkreślając jej melancholijny i refleksyjny charakter.
Miasto wieczornego spokoju, kraj kwitnącej wiśni to więc poruszająca i dająca wiele do myślenia manga, obok której naprawdę bardzo trudno jest przejść obojętnie. Jest to jeden z tych tytułów, które na bardzo długo pozostają w pamięci czytelnika.
 |
PLUSY: | MINUSY: |
|
|
|
|
|
|
|
||
|
Miasto wieczornego spokoju, kraj kwitnącej wiśni.
Ocena:
Manga, która porusza serce i zmusza do refleksji. Fumiyo Kono stworzyła dzieło, które na długo zapada w pamięć. Jej manga to opowieść o traumie, pamięci, nadziei i pięknie.
Mangę do recenzji dostarczyło wydawnictwo Waneko.
Tytuł można również znaleźć na Komiksiarnia Katowice oraz Ceneo.
