Włoskie specjały w krwawej polewie – recenzja komiksu Spaghetti Bros #2

Spaghetti Bros tom 2 recenzja

Spaghetti Bros #2 to kontynuacja gangsterskiej sagi rodziny Centobucchich, w której dramat miesza się z krwawą sensacją. Czy podobnie jak w tomie pierwszym Carlos Trillo i Domingo Mandrafina przygotowali dla czytelnika dawkę mocnej i wciągającej historii?

Każdy, kto miał do czynienia z pierwszą częścią serii, doskonale zdaje sobie sprawę, że przedstawiona tutaj rodzinka Centobucchich na pewno nie należy do tych „zwyczajnych”. Gwiazda filmowa, ksiądz, szef mafii, gliniarz. Takimi profesjami zajmują się poszczególni członkowie familii. Na dodatek każdy z nich zupełnie inaczej postrzega otaczający ich świat. Carlos Trillo doskonale wie jak obrazować ich pogmatwane rodzinne relacje, w których miłość miesza się z nienawiścią. Jeśli więc kogoś taka treść urzekła, to z lektury Spaghetti Bros #2 będzie on więcej niż zadowolony. Autor bowiem jeszcze mocniej zagłębia się tutaj w skomplikowane rodzinne korelacje i dodatkowo doprawia je dawką krwi i czarnego humoru.

Spaghetti Bros tom 2 recenzja - rysunek 1

W drugim tomie serii na pierwszy plan opowieści mocniej wysuwa się Amerigo Centobucchi. Podstarzały gangster, z którym lepiej jest nie zadzierać, aby przez przypadek nie odsłonić jego porywczej i sadystycznej natury. Poważne zmiany w jego życiu zachodzą wraz z pojawieniem się Filomeny, powabnej córki rzeźnika. Kobieta od razu zwraca uwagę Amerigo, który postanawia dla niej się „zmienić”. Ewolucja ta nie podoba się jednak jego braciom. Szczególnie gliniarzowi Antonio, który sam adorował kobietę i wiązał z nią poważne plany na przyszłość. Dramatyczno-romantyczny wątek to jednak niejedyna treść, jaką można znaleźć w albumie. Na ponad 190 stronach autor poświęca również odpowiednią ilość miejsca pozostałym członkom familii.

Caterina zostaje pochłonięta przez Holywoodzkie bagno i coraz bardziej zatraca ona swoją indywidualność, aby tylko ciągle być na topie. Frank ciągle stara się nawrócić rodzeństwo, wytykając mu kolejne grzechy, jednocześnie sam mając wiele na sumieniu i często zastanawiając się nad swoim powołaniem. Wspomniany Antonio zaciekle broni prawa, jednocześnie sam często przekraczając granicę dobra i zła.

Carlos Trillo pokazuje więc tutaj czytelnikowi słodko-gorzkie relacje, które prowadzą zarówno do krwawych dramatów, jak i mocno humorystycznych momentów. Każdy, kto zdecyduje się sięgnąć po album, może być pewnym, że nie zabraknie tutaj szeregu wyrazistych i sugestywnych emocji, a sama treść będzie go trzymać w napięciu do ostatniego kadru.

Kolejny również raz czarno-biała stylistyka rysunków Domingo Mandrafiny, staje się idealnym dopełnieniem dramatyczno-romantyczno-komediowo-gangsterskiej opowieści. Artysta dobrze radzi sobie z ukazywaniem emocji, nie boi się on również zaserwować odbiorcom bardziej pikantnego i krwawego rysunku. Jego prace dobrze również podtrzymują klimat czasów, w których dzieje się historia.

Spaghetti Bros tom 2 recenzja - rysunek 2

Spaghetti Bros #2 podtrzymuje więc wysoki poziom pierwszej części i dostarcza czytelnikowi solidnej dawki komiksowych wrażeń. Miłośnicy ciekawych gangsterskich opowieści, w których akcja miesza się z ludzkimi dramatami, zdecydowanie powinni sięgnąć po ten tytuł.


  • Scenarzysta: Carlos Trillo
  • Ilustrator: Domingo Mandrafina
  • Tłumacz: Robert Lipski
  • Wydawnictwo: Elemental
  • Format: 180×247 mm
  • Liczba stron: 196
  • Oprawa: twarda
  • Papier: kredowy
  • Druk: czarno-biały

Komiksiarnia Dobra popkultura

Spaghetti Bros tom 2.
9/10

Ocena:

Kolejna solidna dawka dramatyczno-komediowo-gangsterskiej opowieści, w której na każdej stronie coś się dzieje, a pojawiające się wątki potrafią mocno zaangażować czytelnika.

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x