Frankońska klasyka w nowym wydaniu – recenzja komiksu Wieże Bois-Maury tom 1 (wydanie zbiorcze).

Hermann w Wieże Bois-Maury ukazuje świat średniowiecza bez złudzeń. Rycerz Aymar de Bois-Maury wędruje przez Europę, spotykając postacie pełne pasji i tragedii. Realistyczne rysunki i sugestywna kolorystyka sprawiają, że historia ożywa na każdej stronie. Przeczytaj naszą recenzję, by dowiedzieć się, czy warto sięgnąć po ten zbiorczy tom.

Nazwisko Hermann Huppen powinno być dobrze znane rodzimemu miłośnikowi komiksu. Autor ten zasłynął między innymi z takich serii jak Brigantus czy Jeremiah. W jego dorobku znajduje się także cykl Wieże Bois-Maury, który gościł już na naszym rynku. Teraz za sprawą wydawnictwa Elemental fani frankońskiego komiksu mają jednak okazję przypomnieć sobie ten cykl w formie wydania zbiorczego, którego pierwszy tom obejmuje trzy klasyczne albumy.

Fabuła.

Jednym z głównych bohaterów dzieła jest rycerz Aymar de Bois-Maury. Człowiek który wyrusza w podróż po średniowiecznym świecie, by odzyskać swe utracone dziedzictwo. Drogi prowadzą go przez Europę aż do Ziemi Świętej. Po drodze spotyka on różnorodne postacie, w tym wiernego giermka Oliviera i tajemniczą Éloïse de Montgri. Wraz z kolejnymi tomami na scenę wkraczają jego potomkowie, dla których los i świat również przygotował różne wyzwania. Każdy album tworzy tu odrębną historię, ale jednocześnie jest częścią większego obrazu średniowiecznej Europy.

Brudne i krwawe oblicze średniowiecza.

Świat przedstawiony w albumie daleki jest on romantycznego przedstawiania średniowiecza. Narracja Hermanna jest bowiem niezwykle surowa, a autor nie upiększa realiów tego okresu. Ukazuje on średniowiecze jako epokę błota, przemocy i walki o przetrwanie.  Historie nie opierają się na efektownych bitwach, lecz na relacjach międzyludzkich i konsekwencjach działań postaci. Dramat płynie z ubóstwa, przemocy i politycznych intryg. Każdy album ma własny początek, rozwinięcie i dramatyczne zakończenie.

Główny bohater jest często obserwatorem pewnych wydarzeń niż aktywnym ich uczestnikiem. Może to troszkę dezorientować niektórych czytelników, zwłaszcza tych oczekujących linearnej opowieści. Poszczególne wątki bywają więc dość skomplikowane i wymagają skupienia. Ma to jednak swój niezaprzeczalny urok i nadaje opowieści głębi.

Autor nie moralizuje, pokazuje świat, w którym silni dominują nad słabymi, a prawo często bywa brutalne. Narracja jest precyzyjna, a dialogi naturalne i pełne emocji. Każdy konflikt ma konsekwencje, a ludzka słabość i nadmierna ambicja wypełniają karty komiksu. Nie brakuje tu dramatyzmu, napięcia ani refleksji nad losem człowieka w czasach feudalnych. To opowieść dość wymagająca, lecz satysfakcjonująca i oferująca głęboką perspektywę historyczną i psychologiczną.

Akcja, emocje, zdrady, tajemnice.

Twórca dla o to, aby zawartość albumu Wieże Bois-Maury tom 1 od samego początku była bardzo realistyczna i mocno angażująca. Scenariusz od pierwszej strony jest bowiem precyzyjny i zwięzły. Dialogi są zaś naturalne, czasem brutalne, ale zawsze pełne autentyzmu epoki.

Bohaterowie są wielowymiarowi i znakomicie zarysowani. Mają oni wyraźne motywacje i są też pełni wewnętrznych sprzeczności. Nawet postacie epizodyczne mają swoją głębię i historię. W kilku momentach ma to jednak trochę negatywny skutek. Jest kilka scen w których postacie drugoplanowe potrafią wręcz przyćmić głównego bohatera. 

Jeśli chodzi o akcję, to nie jest to podstawowy element komiksu. Jeśli jednak na łamach dzieła pojawia się jakaś widowiskowość, to jest ona bardzo intensywna i realistyczna ukazana. Autor mistrzowsko buduje bowiem napięcie i wykorzystuje każdą chwilę aby podsycić intensywny klimat swojego dzieła.

Wątki historyczne: krucjaty, konflikty feudalne, życie chłopów, udanie przenikają fabułę, nie przytłaczając jej. Twórca stara się być historycznie autentyczny i do tego elementu dzieła nie można mieć najmniejszych zastrzeżeń. 

Rysunki.

Rysunki Hermanna to mistrzostwo detalu i realizmu. Każdy kamień, twarz i element architektury jest tu dopracowany. Średniowiecze jawi się jako epoka brutalna, ale namacalna. Kolory są intensywne, czasem przesadne, lecz wzmacniają dramatyzm scen. 

Zastosowane czasem nietypowe kolorowe dymki, świetnie współgrają z resztą kompozycji i wprowadzają nową jakość wizualną. Kadry mają rytm filmowy. Od panoramicznych widoków zamków po intymne zbliżenia detali. Konstrukcja plansz pokazuje zaś skalę architektury i codzienne życie. 

Hermann unika idealizacji, pokazując ludzi z krwi i kości. W scenach bitewnych detal jest równie istotny, co dynamika akcji. Rysunki wspierają narrację i oddają ciężar historii. Plansze są plastyczne, sugestywne i emocjonalnie nośne. 

Podsumowanie.

Wieże Bois-Maury tom 1 (wydanie zbiorcze) to więc dzieło ambitne, pod pewnymi względami wymagające, ale też zachwycające. Hermann niezwykle udanie pokazuje tu brutalne oblicze średniowiecza, co nie zdarza się zbyt często w komiksach. Lektura albumu nie należy do najłatwiejszych, ale zapada on na długo w pamięć. Tytuł godny jest polecenie każdemu dojrzałemu miłośnikowi komiksu europejskiego i średniowiecznych autentycznych historii.