Brutalność, sekrety, emocje – recenzja mangi Adou tom 3-5.

W kolejnych tomach Adou akcja nabiera tempa, a bohaterowie stają przed nowymi wyzwaniami. Porwania, eksperymenty i moralnie wątpliwe decyzje nadają historii dramatyzmu. Ilustracje i przemyślany układ paneli podkreślają zaś emocje każdej sceny. Przeczytaj recenzję i sprawdź, co sprawia, że seria mocno przyciąga uwagę.

W tomach 3–5 Adou napięcie rośnie, a bohaterowie mierzą się z niebezpiecznymi eksperymentami i kultami. Fabuła łączy akcję z moralnymi wyborami postaci. Nie brakuje tu emocji, widowiskowości i brutalności.

TOM 3.

Trzecia część serii Adou rozpoczyna się dość dramatycznie. Ósemka stawia czoła dwójce groźnych przeciwników. Para Rin i Ain nie jest łatwa do pokonania. Dla czytelnika oznacza to nic innego jak sporo widowiskowych i brutalnych momentów tego starcia. Walka jest dramatyczna i przybiera różne oblicza. Zwłaszcza po tym jak w chłopaku rodzi się moc, która zaskakuje zarówno wroga, jak i samego pułkownika.

Tej potyczce poświęcona jest większa część tomiku. Obok tego autor pokazuje jednak również pewne sceny związane z Renjim. Jest to postać o tyle ciekawa, że ma ona skomplikowaną i niejednoznaczną moralność. Jego działania cały czas balansują na granicy dobra i zła, po przekroczeniu której może się on stać pełnoprawnym antybohaterem. 

Na sam koniec pojawia się tu również ciekawie zapowiadający się wątek  Riko. Dziewczyna budzi się w szpitalu, lecz nadal znajduje się w wielkim niebezpieczeństwie. Organizacja zajmująca się dziećmi z mocami nadprzyrodzonymi nie daje jej bowiem wytchnienia.

Jednym z mocniejszych atutów tomu jest przemyślana narracja. Twórca nie skupia się tu tylko na widowiskowości, ale stara się również do tego dołożyć inne o wiele bardziej złożone wątki. Amano pokazuje złożone historie bohaterów i ich moralne konflikty. Dzięki temu postacie stają się trudne do jednoznacznej oceny, co potęguje emocjonalne zaangażowanie czytelnika.

Nie można mieć również zastrzeżeń do oprawy graficznej. Układ paneli, mimika postaci i detaliczne tła tworzą wciągający świat, który zdecydowanie powinien przypaść do gustu fanom Akiry. 

Minusem mangi jest natomiast niekiedy zbyt szybkie tempo wydarzeń. Czasem pęd fabuły jest tak duży, że trudno jest zrozumieć wszystkie zaprezentowane wątki. Ponadto nie wszystkie relacje pomiędzy postaciami są również dobrze rozpisane i chwilami można się w tym pogubić.

TOM 4.

Czwarty tom mangi skupia się głównie na Riko i mocnych wydarzeniach w ośrodku badawczym. Dziewczyna ocalała dzięki cudownym mocą uzdrawiania Ewana. Nie oznacza to jednak, że jest bezpieczna. Zagrożenie czyha bowiem z każdej strony, a bohaterowie w pewnym momencie będą musieli wybrać, jak potoczy się ich dalszy los.

Tomik ten odkrywa nowe tajemnice ośrodka badawczego i organizacji. Widzimy tu również wiele ciekawych interakcji między postaciami. Riko traktuje Eighta i Ewana jak ludzi, co kontrastuje z instrumentalnym podejściem Tsujiury, Suzukiego i Inui. 

Manga jest intensywna i emocjonująca. Sekrety, tortury i wszechobecna brutalność nadają historii zarówno dramatyzmu jak i pewnej głębi. Wraz z kolejnymi rozdziałami pojawiają się nowe moralnie wątpliwe postacie.  Większości z nich nie można jednak łatwo zaszufladkować jako złych. Mają one bowiem okazję dzięki pewnym decyzjom odkupić przeszłe czyny i tym samym zmienić swoją przyszłość. Niektóre jednak pozostają bezwzględne bez szans na pokutę. To właśnie dzięki postaciom fabuła utrzymuje napięcie i mocno angażuje uwagę czytelnika. 

Sztuka w tym tomie pozostaje zachwycająca. Detale tła, układ paneli i mimika postaci pomagają w budowaniu napięcia i widowiskowości. Zbliżenia na postacie pokazują subtelnie różne emocje, co pogłębia odbiór dramatycznych momentów.

Nie jest to jednak tomik bez wad. Minusem nadal pozostaje nadmiar wydarzeń w krótkim czasie. Intensywność scen i wprowadzanie wielu postaci może być trudne do śledzenia i wymaga większej uwagi odbiorcy.

TOM 5.

W tomiku tym jesteśmy świadkami przerażającego efektu „treningu posłuszeństwa”, jaki przeprowadził Inui na Ósemce. Doktor wykorzystuje go, by siać chaos w laboratorium. W międzyczasie ośrodek boryka się z wieloma poważnymi problemami, które ostatecznie mogą doprowadzić do jego całkowitej zagłady. 

Tom piąty pokazuje przede wszystkim walkę o przetrwanie w ekstremalnych warunkach. Ósemka, pod kontrolą Inuiego, ściera się z trzema przeciwnikami. Tsujiura i jego zespół próbują uratować laboratorium i schwytać Ósemkę żywcem. Sceny walki są tu intensywne, brutalne i pełne napięcia, co utrzymuje czytelnika w ciągłej ekscytacji.

Na scenie pojawiają się również kolejny raz nowe postacie. Każda z nich wnosi do historii nowe konflikty, emocje i dodatkowe napięcie. Relacje między bohaterami stają się ponadto jeszcze bardziej emocjonalne i wiarygodne.

Obok samej walki ciekawym wątkiem jest też kult religijny, który uprowadza Riko i Ewana. Tom piąty ukazuje także różne wewnętrzne intrygi całego projektu. Plan Karii, zamach Inuiego i działania kultu pokazują złożoność i wielowymiarowość scenariusza. Ciekawym dodatkiem są też retrospekcje przeszłości Tsujiury i Shigi. Widzimy bowiem, jak podjęte przez nich decyzje wpływają na współczesne wydarzenia. 

Sztuka Amano Jaku nadal jest mocnym punktem serii. Każdy kadr jest tu doskonale przemyślany, a widowiskowe sceny niosą ze sobą coś więcej niż tylko brutalność.

Jeśli chodzi o wady, to są one identyczne jak w poprzednich częściach, ale każdy kto dotarł do tej odsłony, raczej się już do nich przyzwyczaił.

Podsumowanie.

Tomy 3–5 Adou łączą intensywne walki z głębokimi wątkami postaci. Bohaterowie mierzą się z brutalnymi eksperymentami i niebezpiecznymi organizacjami. Manga wciąga zarówno dzięki fabule, jak i świetnej oprawie graficznej. Scenariusz nie jest tu może idealny i co dla niektórych zbyt mocno czerpie on wzorce z kultowej Akiry, ale seria  udowadnia, że potrafi zaangażować czytelnika.